Amersfoort. Het strandloze Los Angeles van Nederland. Een plaats met een rijke historie van tabakshandel en bier die, ondanks dat de stad er niet meteen bekend om staat, tevens een belangrijk deel van de Nederlandse popcultuur huisvest. 

Vandaag zit ik hier met de man die zowel achter als voor de schermen actief is voor het in de 'Keistad' gevestigde label 'Noah's Ark'. Ik sprak hem vijf jaar geleden voor het laatst toen hij werd bedankt en geëerd voor zijn werk. Nu leek het me tijd eens bij te kletsen met één van de meer markante figuren van de scene: Jiggy Djé.

Een #ARKALARM restyle?

Hallo Jiggy!
Hoi Jiggy, leuk je te zien.

Insgelijks. Laat ik meteen met de deur in huis vallen: een #arkalarm restyle?
Ja! Een beetje frissigheid. De ontwerpers en medebedenkers van de vorige versie vonden het daar de hoogste tijd voor worden en daar waren wij het roerend mee eens. Het is sowieso belangrijk om je regelmatig af te vragen of je iets doet omdat je het altijd deed of omdat je het ook echt leuk vindt.

Daar zit wat in. Verklaar je nader.
Nou ja, ik heb het je vaker uitgelegd toch? Het 'thinking outside the box' verhaal hè? Soms raak je heel comfortabel met dat wat je doet omdat je het gewoon al een tijdje doet. Het klinkt bekend, ziet er bekend uit, het voelt bekend dus je voelt je er lekker bij. Daar is niet per se iets mis mee maar als creatief mens is het belangrijk 'to switch up your demeanor' van tijd tot tijd.

Demeanor? Wat betekent dat?
Ehm, je gedrag, je moet af en toe je gedrag veranderen. Ik praat soms Engels omdat het net even toffer klinkt en daardoor ontstaat er nadruk op dat wat ik ermee zeg.

Ja precies. Je comprends. Wat is er precies allemaal nieuw aan #arkalarm?
Alles wat je ziet is sowieso nieuw: fontjes, kleurtjes, plaatjes en de manier hoe de items gepresenteerd worden. Ook is de functionaliteit, naar ons idee, veel beter. Fijner te lezen op zowel een PC als je telefoon. Er zitten wat nieuwe items in, en we doelen er op dit jaar veel meer nieuwe items toe te voegen. Één van de dingen waar ik onder andere heel blij mee ben, en jij vast ook, is de komst van Simon Dopper bij de Ark. Je kunt hem kennen van uitzonderlijk komische maar scherp uiteengezette stukken op muziekblog Noisey. Die hebben we natuurlijk meteen een eigen item gegeven. 

Helder. Op het eerste oog ook wat opvallende nieuwtjes, nieuwe samenwerkingen en mogelijk nieuwe samenwerkingen?
Jazeker. Dit jaar moet het wat mij betreft twee keer zo intens als vorig jaar. Toen kwam Kraan uit het niets met een drieluik aan tapes op de proppen, Dusty met een EP, Jonna met een EP, FilosofischeStilte met een EP en Hef met een album. Om te beginnen gaan we samenwerken met een oude bekende, dat is sick. Hij en ik begonnen samen te rappen toen we tieners waren, het is echt bijzonder om dan in dit stadium die samenwerking weer op te kunnen pikken. Daarnaast is er de release van 'Raynor Bruges & Murda'. In principe Murda zoals je hem kent maar in een team met DJ/ producer Raynor Bruges, samen staan ze in de clubs als DJ/ MC duo. Verwacht daar ook meer van in de toekomst. Naast het solo album van Murda natuurlijk! Die is af en gaat bijna droppen. En een domme (ja) nieuwe track van Dusty in deze editie luidt de komst van een tape in van de beste man.

Niet veel mensen weten dat Nielson begon als rapper

Lijp. En verder?
Verder moeten er zeker drie nieuwe acts droppen in de komende paar maanden. 

En jij zelf?
Er is symbolisch gezien een mooi moment om te komen met iets dit jaar. Daar heb ik mijn zinnen op gezet. Oh! Er is vandaag een nieuwe single uit met Nielson waar ik op rap.

Meen je niet?
Jawel.

Wat speciaal, hoe kwam dat zo tot stand?
Hij vroeg me gewoon of ik wilde rappen op z'n shit. En dat vond ik wel een goed idee. Niet veel mensen weten dat Nielson begon als rapper. Hij was student aan de rap opleiding van de Herman Brood Academie, daar gaf ik hem les. We kennen elkaar dus al even. Er is vandáág een clip verschenen en de track is gedraaid door verscheidene radio coryfeeën.

Coryfeeën. Mooi woord. Doet mij altijd denken aan 'coniferen'.
Mij ook.

Wat een topverhaal. Zullen we afspreken dat ik je maandelijks ga spreken over het één en ander?
Dat zullen we.

Wat is een mening die je niet opdringt aan anderen? Inderdaad, verspilde energie. Omdat opkroppen ongezond is reviewed allround visionair Simon Dopper random shit van de afgelopen maand. Gooi bloemen en/of eieren richting zijn gelaat als je hem tegenkomt in de streets afhankelijk van hoe erg hij gelijk heeft. 

​Desiigner: 9

Er zijn mensen die Desiigner nep vinden omdat hij klinkt alsof iemand een liedje van Future een toonsoort omlaag heeft gepitched om copyright claims van Youtube te omzeilen. Dit kun je eenvoudig pareren door te stellen dat Desiigner juist super vet is omdat hij klinkt alsof iemand een liedje van Future een toonsoort omlaag heeft gepitched om copyright claims van Youtube te omzeilen. Panda brengt behalve een opleving van de Panda-emoticon in whatsappgesprekken ook revoluties teweeg in onze manier van communiceren; “I got broads in Atlanta” is zo aanstekelijk dat het vanaf nu tot in de eeuwigheid mijn blauwdruk is voor hoe ik uitspreek dat ik in het bezit ben van object X in locatie Y. I got speltbroden in Appelscha. I got calippo’s in de vriezer. Ik heb schadeformulieren in mijn auto – evenals geluidsdragers met liedjes van Hef. Desiigner krijgt voor zijn finesse en culturele impact  9 pandapunten.  Volgende week even snel naar het gemeentehuis om mijn naam te veranderen in Siimon, bang bang bang.

Jay Electronica: 3

Iedereen heeft die ene mattie die nog steeds beweert dat Jay Electronica op een dag gaat komen met het beste album ooit, en dat de hiphopbeschaving dan genadeloos in elkaar stort. Wanneer Jay Elecramadan gaat komen met dat album wordt nooit helemaal duidelijk, het kan volgende week dinsdag zijn, maar ook op een willekeurige dinsdag ergens in het jaar 2032. Ik ken ook mensen die vinden dat Jay Elecraamkozijn op Control harder komt dan Kendrick, een statement dat nog net valt binnen de reikwijdte van het recht op vrijheid van meningsuiting, maar het scheelt weinig.

Laat ik voorop stellen dat ik begrijp dat Jay Eleckwarkbeslag een goede rapper is. Maar hij is verre van gaande, wat waarschijnlijk de reden is dat de afgelopen maand dronken in een video beweerde dat hij 50 cent’s ogen eruit gaat klappen en dat Kendrick zijn zoon is die hem wil zijn. Een beetje gin, een beetje hennessy en deze bewuste rappers just dont know how to act. Ik adviseer Jay Elektrommelvlies te blijven rappen over het milieu en organisch katoen, en verder gewoon zijn mond te houden. Jay Elek-kaftpapier krijgt deze maand een 1 voor zijn gedrag, waar ik wel nog 2 punten bij optel omdat hij op een zeker moment in zijn leven regelmatig thee dronk met Erykah Badu, iets wat, laten we eerlijk zijn, een droom is van ieder gezond mens.

The Life Of Pablo: 8,5

Bij Noah’s Ark vinden we het belangrijk dat ook onderbelichte muziek die de moeite waard is af en toe onder de aandacht komt. Het laatste werk van de opkomende rapper Kanye West is een album dat op de blogs nog redelijk onbesproken is gebleven, maar wel je aandacht verdient. The Life Of Pablo is namelijk supergoed, en als Chris Brown er niet op stond was het zelfs teringgoed. Kanye, oorspronkelijk uit Chicago, klinkt af en toe als een verwarde man/de damschreeuwer, wat precies is hoe rappers horen te klinken. Een deel van de muziek waarvan ik specifiek in vervoering raak zijn de opeenvolgende nummers FML, Real Friends en Wolves. Die shit is als een soort natuurfilm met pinguïns, in die zin dat ik het niet kan ondergaan zonder tranen te  produceren met de intensiteit van een geagiteerde baby die bovendien lenzen draagt gemaakt van uien. Markeer mijn woorden, van Kanye gaan we nog heel wat horen.

Oke dat was het voor deze maand, Maart is about to roer zijn staart, en ik ben de fok outta here.