De Man Achter De Man
Jiggy vs Jiggy

Amersfoort. Het strandloze Los Angeles van Nederland. Een plaats met een rijke historie van tabakshandel en bier die, ondanks dat de stad er niet meteen bekend om staat, tevens een belangrijk deel van de Nederlandse popcultuur huisvest.
Vandaag zit ik hier met de man die zowel achter als voor de schermen actief is voor het in de 'Keistad' gevestigde label 'Noah's Ark'. Ik sprak hem vijf jaar geleden voor het laatst toen hij werd bedankt en geëerd voor zijn werk. Nu leek het me tijd eens bij te kletsen met één van de meer markante figuren van de scene: Jiggy Djé.
Hey Jiggy! Gozer! Hoe staat het met jouw #barzchallenge?
Hey man! Nou, daar vraag je me wat, ik ben nog in het stadium van twijfelen of ik me daar aan moet wagen en dan weet je het wel he?
Wat weet ik dan wel?
Ja, nou, als je daar over na gaat denken is de lol er eigenlijk al vanaf.
Oh ja. Daar zit wat in. En, another number 1!
Ja, das toch top of niet dan? Voor ons is het - net als voor Jonna zelf - de tweede in ons bestaan dus nog steeds heel bijzonder.
zelfs ík heb een gouden plaat aan mijn muur hangen, dat kan niet de bedoeling zijn
Is het voor andere mensen niet bijzonder dan?
Oh vast wel, maar ik kan me voorstellen dat het naarmate het vaker gebeurt iets minder weegt. Zoals met alle gouden platen zeg maar.
Ja, ik begrijp ook dat het op ADE Beats nogal regelmatig is besproken dat het wel erg uit de hand loopt met al die awards.
Dat zou je ook wel kunnen stellen. Niet dat het niet verdiend is natuurlijk. Voor rappers onderling lijkt het bijna prijsschieten soms maar aan de andere kant zie je in andere muziekgenres in Nederland niet hetzelfde gebeuren, het is niet dat Nick & Simon elke week een foto op hún Insta kunnen zetten dat ze wéér een gouden plaat hebben gepakt. Dus als genre is het nog steeds een prestatie. Maar onderling zou het de onderscheiding iets meer waarde geven als de lat wat hoger lag. Ik bedoel, zelfs ík heb een gouden plaat aan mijn muur hangen, dat kan niet de bedoeling zijn.
En die nummer-1 albums, hoe zwaar tellen die?
Loodzwaar wat mij betreft. Ten eerste zijn het nog steeds niet heel veel artiesten die het hebben gedaan, uit mijn hoofd; Broederliefde, Kleine, Jonna, Ronnie, Lijpe en Sevn. Als ik nu iemand vergeet, sorry. Hoe dan ook, het is nog niet zo lang geleden dat het voor het eerst gebeurde en het is nog steeds een prestatie, je concurreert immers met de allergrootste op deze aarde. Ten tweede is het, hoe je het ook went of keert, een 'even playingfield' en het feit dat rapartiesten zo dominant zijn is niet hun schuld natuurlijk.
Het opent deuren voor een hele generatie kids die nu opgroeit en ziet wat er mogelijk is
Fair point. Paradigm shift?
Ha! Mijn favoriete woord deze dagen. Jazeker. Je moet ook niet vergeten dat we het hier hebben over artiesten waarover - in negatieve context - met koeienletters zou worden uitgelicht dat ze Surinaams, Marokkaans of Kaapverdiaans zijn. Wat mij betreft is het huge dat Lijpe als eerste Marokkaanse Nederlander een nummer 1 album scoorde. Dat Sevn en Jonna, beide Surinaams, bijna back-to-back op nummer 1 staan. Het opent deuren voor een hele generatie kids die nu opgroeit en ziet wat er mogelijk is.
Vind je het raar dat daar niet over wordt bericht?
Nee, niet raar, maar het zou wel terecht zijn als het wél gebeurt.